eilad ~ copie

Comme une lettre à la poste
.
11 heures :
je suis encore à temps
pour La Poste !
[La petite lettre d’amour que je destine à ma copine pourrait donc partir aujourd’hui !]
.
Je n’écris jamais
de mots d’amour par Facebook,
c’est un principe.
.
Eh bien, au guichet, …le choc,
je vous assure !
.
Je suis dans la file tranquillement,
je pense à Claudia,
à la surprise
que j’ai glissée
dans l’enveloppe…
.
Et arrive
mon tour.
Le guichetier :
un jeune mec,
un stagiaire,
à tous les coups…
.
Et qu’est-ce qu’il me fait ?
– Nous devons conserver
une copie
de la lettre.
– Euh ! Une copie ?
Vous voulez prendre une copie ?
Non mais …j’hallucine !
– Je vais la scanner,
donnez-la moi.
– Holà, attendez !
Primo, l’enveloppe est fermée.
 Et puis, si je l’ai parfumée
à la mangue,
c’est pas pour…
Vous plaisantez,
j’imagine ?
– C’est la règle,
désormais.
Ça fait des mois
qu’il en est ainsi.
– Et puis quoi encore ?
Vous voulez
lire la lettre
que j’envoie
à ma nana !
– La lire,
non, bien sûr !
Seulement la copier.
– On n’est pas
le premier avril, que je sache ?
– Ne me faites pas
perdre de temps !
Vous êtes certainement au courant :
nous ne devons plus
affranchir de lettres
sans en conserver une copie.
C’est la consigne.
Faute de quoi,
les lettres ne partent pas.
– Mais c’est quoi
ce jeu ?
– Ce n’est pas un jeu,
c’est le nouveau règlement.
Écoutez :
qu’est-ce qui se passe
quand vous écrivez
un message
par Gmail
ou n’importe quel autre ?
Il sera enregistré, et stocké
par Google.
Puis il sera peut-être analysé.
Vrai ou faux ?
 
– Oui,
Google sans doute,
mais …
La Poste ?
Evel ul lizher er post
.
11 eur :
diouzh an amzer emaon c’hoazh
evit mont d’ar Post!
[Hiziv e c’hallfe al lizherenn garantez vihan
a roan d’am mignonez mont kuit neuze!]
.
Morse ne skrivan
gerioù karantezig dre Facebook,
ur bennaenn eo.
.
Ha feiz ! er gwiched, …ar stroñs,
me lâr deoc’h !
.
Er steudad emaon, sioul,
en ur soñjal e Claudia,
gant ar souezhadenn
‘m eus silet
er golo-lizher.
.
Ha neuze e teu
ma zro.
An dorikeller :
ur paotr yaouank,
ur stajiad
moarvat…
.
Ha petra a lar din, ar paotr?
– Ret eo deomp mirout
un eilad
eus al lizher.
– U! Un eilad?
Un eilad fell deoc’h tapout?
Saouzanañ a ran!
– Emaon o vont da skannañ anezhi,
roit anezhi din.
– Holâ, gortozit!
Primo, serr eo ar golo-lizher.
Ha ma’m eus frondet anezhañ
gant mangez,
n’eo ket evit…
O farsal emaoc’h,
emichañs?
– Ar reolenn eo
hiviziken.
Mizioù zo
emañ an traoù e-giz-se.
– Ha petra c’hoazh?
Fellout a ra deoc’h
lenn al lizher
a gasan
d’am gwazenn!
– Lenn anezhi,
neketa, evel-just!
Eilañ anezhi hepken.
– N’omp ket
d’an deiz kentañ a viz Ebrel, ya?
– Na lakait ket ac’hanon
da goll amzer!
Gouzout a rit moarvat :
arabat eo dimp
frankaat lizheroù
hep mirout un eilad anezho.
Sed aze ar c’hemennoù.
Hep se,
ne ya ket al lizheroù kuit.
– Met petra eo
ar c’hoari-se?
– N’eo ket ur c’hoari,
ar reolenn nevez eo.
Selaouit :
petra a c’hoarvez
pa skrivit
ur c’hannad
dre Gmail
pe forzh peseurt hini all?
Enrollet, ha stoket e vo
gant Google.
Ha dielfennet marteze.
Gwir pe fals?
– Ya,
Google sur a-walc’h,
met…
Ar Post?

extrait d’un texte de scène de Mary.G (pseudonyme) de 30 minutes, qui cherche son interprète.

Licence Creative Commons Mis à disposition selon les termes de la Licence Creative Commons Attribution 4.0 International.

Rechercher
Fermer ce champ de recherche.
Rechercher
Fermer ce champ de recherche.

Et
Assange
?